Carousel: Το ρε και το μι απ’ την ηρεμία

Σήμερα ξύπνησα με κακή διάθεση. Ήπια τον καφέ μου, ξεκίνησα να διορθώνω κάτι ασκήσεις. Βαρέθηκα και τα παράτησα. Αποφάσισα να ακούσω μουσική. Είχα φτιάξει μια λίστα από το προηγούμενο βράδυ για ώρα ανάγκης… Ακούγεται το πρώτο τραγούδι, που στα 12΄΄ το έχω βαρεθεί. Κιθάρα δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ να διαβάσω, γιατί άκουγα τα τραγούδια από το απέναντι νηπιαγωγείο. Κατέληξα πως ευχάριστο θα ήταν να τσεκάρω την σελίδα μου στο facebook. Φίλοι είχαν ανεβάσει φωτογραφίες, τις είδα, κοινοποιήσεις στο status τους, τις διάβασα κι αυτές. Ξαφνικά είχε αλλάξει η διάθεσή μου! Μια 22χρονη Νεφέλη είχε καταφέρει να μου φτιάξει την διάθεση. Απολάμβανα το τραγούδι και παράλληλα έψαχνα: βιογραφικό, στίχους κτλ. Έμεινα στους στίχους, τους διάβασα όλους μονορούφι! Κράτησα αυτούς που μου θυμίζουν τον αγαπημένο μου πρίγκιπα.

Κι ο πλανήτης μου είναι μικρός σαν Κυριακή
έχει πάνω του λουλούδι μέσα σε γυαλί
Κι είμαι πρίγκιπας μικρούλης του Εξυπερί
και μυρίζει καραμέλα πάνω μου η βροχή
Και χρειάζομαι εξηγήσεις για όλα αυτά εκεί
που δικάζουν στον αέρα οι πολιτικοί που ποτέ δε φταίνε

Γι' αυτό πάρε με απ' το χέρι γύρισε ξανά
πίσω στα γλυκά σου χρόνια στα ζεστά νερά
στο λουλούδι που στ' αστέρια μες στη μοναξιά
περιμένει να γυρίσεις να γεννηθείς ξανά

Τους έμαθα απ’ έξω! Πολύ την «ζήλεψα» αυτήν την μικρή Νεφέλη, πρώτα γιατί τρώει την αγαπημένη μου σοκολάτα με γεύση φουντούκι…(έχω αλλεργία στο φουντούκι), και δεύτερον γιατί δεν σκέφτηκα ποτέ να γράψω ένα παραμύθι με ήρωα ένα φουσκωτό ψάρι φούρναρη…

Έχουν περάσει πόσες ώρες από το πρωί και συνεχίζει να παίζει το ρε και το μι ,μάλλον φταίει που στο δωμάτιο μου έχω πολύ ησυχία!