Είχα σταματήσει την λειτουργία κάθε ρολογιού που υπήρχε στο
χώρο. Θεωρούσα ότι ήταν ένας τρόπος για να μείνω στο παρόν των γεγονότων. Ο
μεγαλύτερος εχθρός μου –τελικά- είναι ο χρόνος. Δεν φοβάμαι τα χρόνια που περνούν
και μεγαλώνουμε, αλλά τις μνήμες κάθε στιγμής που κουβαλάμε. Οι αναμνήσεις είναι σημαντικές, είτε είναι καλές είτε είναι κακές. Είναι στιγμές που δεν μπορείς να
ξαναζήσεις. Μελαγχολείς, άλλοτε με ένα χαμόγελο και άλλοτε με ένα δάκρυ. Είναι
φορές που θυμώνω γιατί ο χρόνος δεν χωρά όλα όσα θέλω να ζήσω για να
γίνουν θύμηση. Προσπαθώ τότε με κάθε μέσο να κερδίσω έστω κι ένα λεπτό! Ασκήθηκα
να θυμάμαι ασήμαντες εικόνες για είναι μια μέρα σημαντικές!
Υ.Γ. Κι αν ο χρόνος είναι στιγμές παντοτινές...κι αν οι νότες επηρεάζονται από τις στιγμές ...δεν μένει παρά να τοποθετήσω στιγμές στις νότες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου