Πότε να βάλω τελεία;

Το συγκεκριμένο άρθρο είναι μόνο συνειρμικό Είναι σαν αυτά που γράφω καθημερινά στις σημειώσεις μου και προσπαθώ έπειτα να τα αρχειοθετήσω  Πολλές φορές περνούν ώρες χωρίς αποτέλεσμα  Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιρού με το θερμόμετρο να χτυπάει τους 42ο βαθμούς κελσίου να ζούμε μια πύρινη κόλαση όπως λένε οι δημοσιογράφοι στα μεσημεριανά δελτία και να συμβουλεύουν την χρήση αντιηλιακού καπέλου γυαλιών ηλίου σταθερά κλιματιζόμενους χώρους για τις ευπαθείς ομάδες και πάει λέγοντας Κάποιες φορές τρομοκρατημένοι ακολουθούμε σαν πρόβατα τις προτροπές τους άλλες πάλι φορές απλά απλώνουμε το ψαθί μας και ξαπλωμένοι στην άμμο απολαμβάνουμε την απογορευμένη λάμψη του ήλιου Ούτε δείκτες προστασίας ούτε τίποτε άλλο Σήμερα όπως και κάθε μέρα βρέθηκα σε μια παραλία για την προγραμματισμένη μου βουτιά Στο ένα χέρι ένα βιβλίο στο άλλο ένα ψαθί Έπιασα τον ίσκιο μου Κοίταζα δεξιά και αριστεριά Δεξιά μου μια μικρή δεν θυμάμαι το όνομά της μάλλον  Τάνια με ροζ μπρατσάκια και ένα σκάφος να την περιμένει να επιβιβαστεί Φωνές Θέλω τον καπετάνιο μου ακουγόταν Μετά σιωπή και έπειτα ο ήχος του πλεούμενου που έσκιζε τα νερά της ακρογαλιάς Ζήλεψα Πήρα το κουβαδάκι το φτυάρι και ξεκίνησα να φτιάχνω πύργους  Ήξερα πως δεν θα μου τους πάρει το κύμα τουλάχιστον για ένα βράδυ  γεγονός που δεν ισχύει πάντα ή για πάντα Τι να σου κάνει ένα βράδυ; Αριστερά μου μια γιαγιά Εικόνα από παλιά ελληνική ταινία όπου κάποιος κρατά μια πετσέτα για να αλλάξεις και έπειτα σαν έχεις φορέσει μαγιό ξεκινάς από τα ρηχά βρέχοντας πόδια χέρια στέρνο πλάτη Πλέον είσαι έτοιμος μπορείς να βουτήξεις Δίπλα μια οικογένεια με στρωμένο ψαθάκι πετσέτα και στην σειρά ψωμί ντομάτα κέικ ροδάκινο Ξέχασα το καρπούζι που έκανε και αυτό την βουτιά του στην ακροθαλασσιά να είναι δροσερό βλέπετε Κι όλα αυτά με την μουσική υπόκρουση δυο κιθάρων που βρέθηκαν ξάφνου αντικρυστά μου Αυτό είναι το καλοκαίρι στιγμές όχι απαραίτητα δικές σου που γίνεσαι ώστοσο μέτοχος Ανοίγω το βιβλίο μα δεν μπορώ να συγκεντρωθώ φταίει ο ήλιος Για όλα κάποιος φταίει Και συνήθως είναι κάποιος άλλος και όχι εγώ εσύ Πήγα προς τα βραχάκια κοίταζοντας για κανένα κάβουρα τίποτε Έπειτα έψαχνα για κοχύλια Κανένα Απογοήτευση Θα έφευγα χωρίς να πάρω μαζί μου κάτι Μονάχα θα άφηνα τους πύργους μου τα χνάρια μου στην άμμο που κι αυτά θα διατηρούνταν λίγο ίσως μάλιστα καποιος να τα γκρέμιζε και να έσβηνε Την επόμενη μέρα όμως θα ξαναγίνουν Κι ο συνειρμός μου είναι Τελεία ποιος θα βάλει και πότε θα την βάλει; Εδώ η απάντηση ανήκει στον καθένα Η τελεία είναι μεγάλη παύση Και ποιος θέλει να παύσει; Σήμερα πάντως όχι εγώ κι εσύ γιατί είναι νωρίς  γιατί η θερμοκρασία αγγίζει τους 42 βαθμούς και θες να ζήσεις να γεμίσεις στιγμές νύχτα μέρα ασταμάτητα Γιατί θες να θυμάσαι πολλά και να διηγήσε ακόμα ποιο πολλά με αρκετά θαυμαστικά πριν φτάσεις στην τελεία

Υ Γ Ο λόγος που ακολουθεί το παρακάτω τραγούδι δεν είναι ένας αλλά τρεις άλλωστε η τριλογία πάντα κερδίζει σε πειστικότητα πρώτον είχα ακούσει το τραγούδι είχα κρατήσει στίχους σκόρπιους δεν το έβρισκα πουθενά άρα έντονη προσμονή δεύτερον βρέθηκε τυχαία στους 42 βαθμούς μέρα με ήλιο και ακούγοντας το με ένα μαγικό τρόπο ξέχασα ζέστη και δίψα και τρίτον γιατί ίσως και κάποιος ακόμη να το έψαχνε ή ακόμα και αν δεν το έψαχνε τώρα θα ξέρει που θα το βρει Καλές ακροάσεις γιατί η επανάληψη εκτός από μάθηση οδηγεί και στην απόλαυση